Een bezoek aan een klant bracht me in het Duitse plaatsje Coburg. Heel authentiek met oude gebouwen en historie. Gelukkig met langer licht nog even snel voor het avondeten een rondje door de oude stad gelopen voor een beeld van het stadje. Erg leuk!
En natuurlijk is er even een berichtje van geweest met onderstaande foto in de familie-app met de vraag: “Waar ben ik?” 😉
In een plaatselijke kroeg toen deze een keer een bingo organiseerde geweest en sindsdien is dit echt een dingetje geworden voor mij en twee vriendinnen. Als er ergens een bingo georganiseerd en we kunnen, dan proberen we te gaan! En laat er nu net laatste tijd bingo weer helemaal hip zijn 😀
Van kroegen, buurthuizen tot sportverenigingen. Dus zo hadden we laatst twee weekenden achter elkaar een bingo-avond. Geen goedkoop uitje, maar met een buit van o.a. een bon voor mini-golf voor 4 personen,twee mooie planten en ook nog drie potjes mosterd niet verkeerd. En ook zonder dat, leuke bezigheid om in goed gezelschap met een spelletje weer even bij te kletsen met vriendinnen!
Dus meiden.. Wanneer gaan we weer?!? 😀
Een festival over wwetenschap en techniek en wij gingen er heen. Het was prachtig weer, zonnetje erbij en allerlei technische bedrijven uit de regio die hun werkzaamheden lieten zien. Van plaatsnemen in een vrachtwagencabine, tot graafmachine zelf besturen, tot schakelkasten bouwen, een F1 simulator, een werkend zwembadfilter aansluiten van lego tot 4 op een rij tegen een Cobot. Het kon allemaal!
Een leuke dag, veel te zien en was weer een mooie kans geweest voor de jongens om met techniek bezig te zijn. Wie weet, als de interesse er al is dat het een extra zaadje plant voor de toekomst! 🙂
Ik heb eens houten poppetjes gekocht en ze beschilderd naar mijn gezin. En er is iets magisch aan die poppetjes, want ééns in de zoveel tijd bedenken de jongens dat ze zichzelf opnieuw willen maken.
En zo het geschiedde. Ik had een hele mooie samenstelling van mezelf in een paarse jurk, vriend in een blauw overhemd. De jongens met nette haren en kleding aan. We leken het net echt!
En nu.. Verschillende versies verder zien we er dus iets anders uit. Benieuwd hoe mijn ninja-familie er over een jaar uit ziet! 😀
Zondagochtend, eerste paasdag. De jongens werden zoals altijd (vroeg!) wakker en mochten alvast TV kijken. Zodat hun mama lekker nog even iets langer kan blijven liggen en rustig wakkeer worden 😉
Op een gegeven moment toen ik de jongens bij me riep om te komen douchen, herinnerden ze zich ineens dat het Eerste Paasdag was en verliep het gesprek verder als volgt……
Jesse: “Mama, mama, heeft de paashaas eieren verstopt?!”
Ik: “Ja, maar jongen dat weet ik toch niet.. Pak nu maar je schone kleren en kom maar naar de douche, gaan we eerst douchen en dan zien we daarna wel weer…”
Jack: “Maar mama, dat moet jij weten want jij hebt ze verstopt. Want dat had je vorig jaar ook gedaan!”
Stond ik daar even verrast te kijken. Heeft ons gesprekje in de auto toch meer in die hoofdjes aan het denken gezet dan ik dacht. En kreeg ik ook al bij het verhaal van de paashaas het verwijt dat ik ze had voorgelogen. Oei 😉
Uiteindelijk hebben ze vol enthousiasme paaseieren gezocht in mijn kleine huiskamertje, want uiteraard had ik er een heleboel de avond van te voren al verstopt 😀
En die Paasmiddag? Toen gingen we naar Opa en Oma toe en daar hebben ze het paaseieren zoeken nog een keer overgedaan, maar dan in de tuin!
Nu we toch al toerist in eigen land waren met o.a. de Zaanse schans. Giethoorn als typisch Nederlandds hoort daar zeker ook bij dus daar gingen we!
Gelukkig nog voor het seizoen, droge maar niet al te zonnige dag. Dus de drukte in giethoorn viel nog reuze mee.
En hoe kun je nu een bezoek doen aan Giethoorn, zonder rondvaart in een bootje?! Het kostte wat overredingskracht om mijn partner zover te krijgen mee te gaan. Ik zie hem er stiekem voor aan dat hij namelijk ook iets zou kunnen zeggen in de trant van: “Rondvaart? Helemaal prima, ga jij maar ik zie je wel weer als je klaar bent” 😉
En naast de rondvaart die bij een bezoek aan Giethoorn hoort, is er één ander ding dat uiteraard niet mag ontbreken. En dat is uiteraard een selfie! (of moet ik zeggen ussie :D)
JAankomend weekend paaseieren zoeken. En mijn jongens denken dus echt dat de paashaas bestaat en die verstopt.
Ik probeerde ze op andere gedachten te brengen, met de vraag of de paashaas die verstopt of dat het misschien een papa, mama of oma kan zijn die ze verstopt. Maar nee hoor, dat kon niet waar zijn. Het is de Paashaas!
Dus ik vragen hoe ze daar zo zeker over konden zijn dat mama die niet zou verstoppen? Maar daar waren ze heel zeker van, vorig jaar waren de paaseieren immers ’s nachts verstopt toen ze zelf sliepen 😉
Ik heb nog even een poging gewaagd om uit te leggen dat als zij slapen, mama nog even wakker is en pas later naar bed gaat. Maar nee hoor, het kwartje wilde écht niet vallen. Ik heb het er maar bij gelaten. Andere keer nieuwe poging.
Wel alvast een ‘mental note’ gemaakt om tzt wat extra tijd in te calculeren om te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Ergens heb ik zo’n vermoeden dat ze die mededeling ook niet zomaar voor waar aan gaan nemen 😉
Toerist in eigen land, waarom ook niet!
Zo op een vrije zaterdag gingen mijn vriend en ik op weg naar de Zaanse schans, snelweg af en ineens uit het niets tig molens en huisjes op een dijkje. Superleuk!
Molenmuseum in geweest, nog even om de hoek gekeken bij de Albert Hein van vroeger. Het Zaans museum in geweest over de Zaanse industrie en ook een paar oude machines en de historie gezien van Verkade.
Een dag supergoed besteed, het was ook echt de eerste mooie zonnige zaterdag van het jaar leek het wel. En omdat het vroeg in het jaar was viel de drukte nog behoorlijk mee.
En als aandenken lekker kneuterig drie paarse tulpjes gemaakt van hout als aandenken meegenomen voor thuis. Je bent toerist in eigen land of niet 😉
Oh, wat heb ik dat vroeger veel gedaan zeg. En snel dat ik was! Uren heb ik op die dingen rondgebracht buiten.
Nu zag ik laatst een advertentie voorbijkomen van tweede hands (roze!!) rolschaatsen en dacht ik doe eens gek. Dus gelijk gereageerd en ik was de eerste (en enige vermoedelijk ;-)). En zo ben ik nu dus in het bezit van rolschaatsen.
Maar dat ik wel eens vergeet dat ik niet zo jong meer ben als vroeger werd me vandaag heel snel duidelijk toen ik even snel op die dingen een brief wilde postten bij de brievenbus aan de overkant van de straat. Na 4x even stilstaan om de kramp in de voeten van de spanning weg te laten ebben en dus ook meer tijd dan ik nodig gehad zou hebben met lopen, was het dan toch gelukt weer thuis te komen.
Sommige dingen zijn misschien slimmer om het gewoon bij de herinnering te laten. Maar ach, nu kan ik in ieder geval stoer vertellen dat ik in mijn bezit ben van supercoole roze rolschaatsen. En wie weet wordt het terug ooit nog weer wat als ik paar keer ga oefenen op de skeelerbaan verderop in de straat. Wie weet 🙂
Ik ben nog steeds met de derde versie qua paard bezig. Echt opschieten doet het niet met ééns in de paar weken schilderen. Maar ook deze komt vast wel een keer af 😉
Wordt vervolgd!
Bienotje 